Arapça Harflerin çıkış Yerleri Ve Okunuşları, Kuranda geçen harflerin anlamları, Kuranda geçen harflerin okunuşu bu sayfada derledik.
Mahrec; Harfin çıktığı ve başka harflerden ayrıldığı yere denir,
Kuran okurken, her harfin hakkını vermek, harfleri çıkış yerlerinden çıkararak yerli yerince “ her bir harfi diğerine karıştırmadan okumak” demektir..
KUR”AN-I KERİM”DE GEÇEN HARFLERİN İSİMLERİ, SES ÇIKIŞ YERLERİNİN (Mahreç”in) AÇIKLAMASI
“ ELİF ” (e, a) : Boğazın göğüse bitişik olan boğaz dibinden (halkın yukarısı ve boğaz cevfınin evvelinden) çıkar. Bu harf çıkarılırken, dil damaklara değdirilmez, ince, aşikâr ve şiddetli okunur. Bu harfin harekelisine “Hemze”, harekesizine “Elif” denir. Aynı zamanda“Elif”; med (uzatma)harfidir.
“BE-BA” (b) : Dudakları (şefeh) birbirine kuvvetli ve süratlice kapamak! suretiyle çıkar, ince, açık ve kuvvetli bir sesle okunur.
“TE ” (t): Dilin ucunu üst ön dişlerin (senaya) yarısının biraz yukarısına! dokundurmak sûretiyle çıkar. Açık, şiddetli, ince ve akıcı bir sesle okunur.
“ SE ” (s): Dil ucu üst yüzünün, üst ön dişlerin (senâya) uçlarınal dokundurulmas ı ve dil ucunun biraz dışarı çıkması sûretiyle çıkar, ince, peltek] yumuşak ve akıcı bir sesle okunur. Türkçe”de karşılığı yoktur.
“CİM” (c) : Dilin ortasını üst damağa ( hanek ) kuvvetli bir şekilde dokundurmak sûretiyle çıkar. Kuvvetli, ince ve net bir sesle okunur.
“ HA” (h): Boğazın (halk) ortasından boğazı biraz sıkmak sûretiyle çıkar Yumuşak, kalın ve akıcı bir sesle okunur.
“ HA” (h): Boğazın ağıza yakın olan yerinden boğazı (cevf) biraz hırıldatmak sûretiyle çıkar. Kalın ve akıcı bir sesle okunur.Türkçe”de karşılığı yoktur.
“ DAL” (d): Dil ucunun , üst ön dişlerin etlerine yakın yerine dokunması sûretiyle çıkar. Akıcı olmayan ince ve kuvvetli bir sesle okunur.
“ ZAL ” (z): Dil ucunun, üst dişlerin (senâya) başlarından biraz dışarı çıkarmak sûretiyle çıkar. Açık, yumuşak, ince, hafif ve peltek bir sesle okunur. Türkçe”de karşılığı yoktur.
“ RÂ ” (r): Dil ucunun kıvrılarak, biraz arka kısmının üst ön dişlerin etlerine dokundurulması sûretiyle çıkar. Üstün ve ötre olduğu zaman kalın, esre olduğu zaman ince okunur.
“ ZE ” (z): Dil ucunun iki alt Ön dişin ucuna dokundurulması sûretiyle çıkar .Yumuşak, açık, ince ve keskin bir sesle okunur.
“ SİN ”(s): Dil ucunun iki ön alt diş ucunun biraz aşağısına dokundurulması sûretiyle çıkar. Akıcı, ince ve keskin bir sesle okunur.
“ ŞIN ? (ş): Dilin ortasını, üst damağa dayamak sûretiyle çıkar. Yumuşak, ince ve akıcı bir sesle okunur.
“ SÂD v(s): Dil ucunun iki alt ön dişin yarısından biraz yukarısına dokundurmak sûretiyle çıkar. Gizli, yumuşak ve kalın bir sesle okunur.
“ DÂD ” (d) : Dilin yan tarafı (hafe-i lisân) üst azı dişlerine (adras) dokundurmak sûretıyle sağdan ve soldan çıkar. Akıcı, kalın ve uzatılan bir sesle okunur. Türkçe”de karşılığı yoktur.
“TA” (t) : Dil ucunun, iki üst ön dişin diş etlerine yakın verinei dokundurulması sûretiyle çıkar. Açık, kuvvetli ve kalın bir sesle okunur.
“ ZA ” (Z) : Dil ucunun çok az gerisinin üst yüzünün, iki üst ön dişin ucuna dokundurmak sûretiyle çıkar. Akıcı, kalın ve peltek sesle okunur.
“ AYN * (Ayn): Boğazın (halkın) ortasından ve boğaz hafifçe sıkılmak sûretiyle çıkar. Açık, ince ve orta yumuşaklıkta bir sesle okunur .Türkçe”de karşılığı yoktur.
“ĞAYN” (ğ) ; Boğazın ağız boşluğuna yakın olan yerinden (halkın aşağısından) ağız boşluğuna doğru çıkar. Açık, yumuşak ve kalın bir sesle okunur.
“ FE ” (f) : iki üst ön diş ucunun, alt dudak içine hafifçe dokun-durulması sûretiyle çıkar. Yumuşak, akıcı ve ince bir sesle okunur.
“ GAF ” (k) : Dil kökünün üstü ile, karşısındaki üst damak arasından çıkar. Açık, kuvvetli ve kahn bir sesle okunur.
“ KEF * (k) : Kaf harfinin çıkış yerinin biraz aşağısından çıkar. Kuvvetli, ince ve akıcı bir sesle okunur.
“ LAM ” (1) : Dil ucunun iki yanının,üst ön diş ederine dokundıırubnası sûretiyle çıkar. Açık, ince ve yan akıcı bir sesle okunur.
“ MİM ” (m) : Dudak içleri hafifçe birbirine dokundurulmak sûremle çıkar Açık, ince, yan akıcı ve genizden gelen bir sesle okunur.
“ NÛN “ (n) : Dil ucunu üst ön diş ederine dokundurmak suremle çıkar. Açık, ince, akıcı ve genizden gelen bir sesle okunur.
“ VAV ” (v) : Dudakların büzülerek ileriye doğru uzatılması sûremle çıkar. Açık, yumuşak ve ince bir sesle okunur. Harekesizi, med (uzatma) harfidir.
“ HE * (h) : Boğazın göğüsle birleştiği noktadan çıkar, ince ve akıcı bir sesle okunur.
LÂM-ELİF (La) ; İki harfin birleşmesinden meydana gelmışnr.’Iim* ve “Eht* harfi bazen ayrı ayrı, bazen de ikisi birlikte “İT şeklinde okunur. Ayn awı okunduğu zaman önce “Lanı” sonra da Eli i okunur.
* YE/YÂ “(v) : Dil ortasını, üst damağa dokundunnak suretiyle çıkar. Açık, yumuşak ve inoe bir sesle okunur. Harekesizi, med (uzamu) harlıdır.
