Hain; hıyânet eden, sadâkat göstermeyen, güveni kötüye kullanan, kutsal sayılan şeylere yada kavramlara kötülük eden demektir. Ayrıca hain; eziyet etmekten yada karşısındakini üzmekten, zarar vermekten hoşlanan kötü ruhlu (kimse) demektir. İşte hain kelimesi ile ilgili cümleler.
– Hâin her yerde hâindir diye hemen boynunu vurduruyordu. (Ö. Seyfeddin)
– Bu anlayışsızlığa ve bu vatan hainlerine vahvahlanır, acır gibiydiler. (T. Buğra)
– Hâinler sayısız ocak yıktılar. (E. B. Koryürek)
– Eğer ben efendime hâinlik edecek olursam gözüm kör olur. (F. Reşat)
– Hain adam, hayvancağıza vurma!
– Ben çok hainler gördüm ama senin kadar hainini görmemiştim.
– Ben, kale teslîmini teklif eden hâine tüfeğin ağzı ile cevap veririm. (N. Kemal)
– Adam bir hain olarak damgalandı.
– Ben ki, bütün hâinliği sana ehemmiyetsiz bir korku vermekten başka bir şey olmayan insanım… (K. Nâdir)
– Yurt hainleri sevilmez.
– Eğer o vatan hainini elime geçirirsem kimse onu elimden alamaz.
– Siz galip olduğunuz için cesur ve hain görünüyorsunuz. (A. Gündüz)
– Böyle hâin yezidin kocalığından ne olacak? (A. M. Efendi)