Kurakçıl otsu bitkilerle seyrek bodur ağaçlardan oluşan, sıcak ve ılıman iklimlerde geniş alanlar kaplayan doğal bölgeye bozkır denir. Bozkır, ilkbaharda yağmur ve sel sularıyla yeşerir; toprak kısa bir süre içinde çeşit çeşit çiçeklerle renkli bir görünüm kazanır. Havalar ısınıp da topraktaki nem azalınca, otlar çabucak sararır ve kırlar, boz bir görünüm alır. Bozkırlara kışları soğuk, yazları sıcak ve kurak geçen yörelerde rastlanır. SSCB’nin güneyindeki açık, ağaçsız, otlarla kaplı geniş bozkırlara, Rusça’da “düzlük” anlamına gelen step adı verilir. Bozkır toprakları batıda Macaristan’dan başlayarak Ukrayna ve Orta Asya üzerinden doğuda Mançurya’ya kadar, yaklaşık 8.000 km uzunluğunda bir alanı kaplar. Avrasya bozkırı olarak bilinen bu bölge iki ana bölüme ayrılır: Batı bozkırı Tuna’nın ağzındaki ovalardan başlayıp Karadeniz’in kuzeyinden Altay Dağları’na varır. Batı bozkırında yazlar sıcak, kışlar soğuktur. Yağışlar düzensizdir. Ulaşım tarih boyunca atlarla ve kızaklarla yapılmıştır. Ağır akışlı ırmaklarında yazın tekneler, kışın kızaklarla seyahat edilir. Doğu bozkırı Altay Dağları’ndan Büyük Hingan Dağları’na kadar uzanır. Moğolistan bu bölgenin içinde kalır. Bu yöre batıdan daha yüksektir. İklimi soğuk ve kuraktır. İnsanların yaşamasına elverişli değildir. Sulak yerlere yerleşmiş topluluklar tarımla uğraşır. Bozkırın güney bölümü giderek çölle birleşir.
Bozkırlarda iklim koşulları elverdiğince, hayvancılık yapılır. En çorak bozkırlarda deve, koyun gibi uzun yola dayanıklı hayvanlar; daha az çorak yerlerde ise sığır yetiştirilir. Aşırı otlatma bozkırın verimliliğini azaltır. Bazı bozkır alanları giderek tarım alanlarına dönüşmüştür.
Avustralya ve Kalahari’deki (Afrika) bozkırlarda Yerli kabileler bugün de göçebe yaşamı sürer, toplayıcılık ve avcılıkla geçinirler.
Günümüzde bozkırlarda çağdaş tekniklerle tarım yapılmaktadır. Ayrıca, ABD’nin batısında, SSCB’nin güneyinde, Güneydoğu Avustralya ve Arjantin pampalarında, Avustralya ve Güney Afrika’da bozkırların büyük bir bölümünde yün elde etmek için koyun yetiştirilir.
Türkiye’de dağlarla çevrili İç Anadolu Bölgesi’nde kara iklimi egemendir. Bu nedenle bölgenin dörtte üçünü bozkırlar kaplar. Bu geniş bozkırlar, koyun ve yünü çok değerli olan tiftik keçisinin yetiştirilmesine elverişlidir.
Bozkırlarda yaşayan insanlar yüzyıllar boyunca çok geniş bir alanı denetimleri altında tutmuş, yaşama biçimlerini yansıtan bir uygarlık geliştirmişlerdir. Bu, hayvanlara büyük önem veren ve bunu koşum takımları, kap kacak gibi eşyalar üstündeki hayvan resimleri ve kabartmalarla da belli eden bir uygarlıktır. Buna bozkır uygarlığı adı verilir ve kavimler göçüyle izleri Asya’dan Avrupa’ya taşınmıştır.
Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Bozkır; kurakçıl otsu bitkilerden oluşan, sıcak ve ılıman iklimlerde geniş alanlara yayılan, ağaçsız doğal bölge, step demektir.
Coğrafya Terimi Olarak Bozkır;
* Yarı kurak bölgelerde ilkbahar yağışlarıyla yeşillenen otsu bitkilerden ve bazı kurakçıl çalılardan oluşan bitki topluluğuna verilen ad (step). Seyrek ağaçların da yer yer bulunduğu bozkırlara, ağaçlı bozkır denir.
* Kurak ve yarı kurak bölgelerin kısa boylu ot örtüsü.
* İlkbahar yağışlarıyla yeşeren, yaz kuraklığı ile sararan kısa boylu otlardır. Bunlara step ya da bozkır denir.
* Kurak ya da yarı kurak bölgelerde sert çayırlarla otların bunlar arasına serpilmiş çalılarla dikenlerin bulunduğu bitki örtüsü.
Tarih Terimi Olarak Bozkır; ağaçsız, susuz geniş ova demektir.