Gübre ve pisliklerin içinde yaşayıp genellikle hayvan dışkılarıyla beslenen birçok böceğe, bu ortak özellikleri nedeniyle bokböceği denir. Tekrar belirtmek gerekirse bok böceği, kısmen ya da tamamen dışkıyla beslenen böceklerin ortak adıdır. Daha çok tropik ve ılıman bölgelerde dağılmış olan bu böceklerin hepsi kın kanatlılardandır.
Bokböceği, hayvan pisliklerini yerden kazıyıp parçalayarak bazen elma büyüklüğünde dışkı topakları yapar. Sonra bu topağı yerde yuvarlayarak taşır ve gömmek için uygun bir yer bulduğunda, ön ayaklarıyla kazdığı bir oyuğun içine yerleştirir. Bu dışkı topağı hem dişi bokböceğinin, hem de aynı oyuğa bıraktığı yumurtalardan çıkan larvalarının başlıca yiyeceğidir.
Bokböceklerinin en tanınmışı, özellikle Akdeniz çevresinde yaşayan kutsal bokböceğidir (Scarabaeus sacer). Çünkü Eski Mısırlılar kutsal saydıkları bu hayvanın resmini her yere işlemişler, değerli taş ve madenlerden bokböceği biçiminde takılar yapmışlardı. Güneş’e tapan Eski Mısırlılar’ın, bokböceğinin dışkılardan topak yapıp yerde yuvarlayışını Güneş’in gökyüzündeki hareketine benzettikleri için bu böceği kutsallaştırdıkları sanılır.