Defter, üzerinde yazı veya çizim yapılması amacıyla boş kâğıtların birleştirilmesiyle meydana getirilen bir nesnedir. Diğer bir ifade ile defter; not almak, yazı yazmak ve çeşitli duygu ve düşüncelerin yazıya aktarıldığı kağıtların bir araya getirilmesiyle ciltlenen bir nesnedir. İşte defterle ilgili cümleler.
– Eski defterleri karıştırmayı bırak artık.
– Ali’yi defterden iyice sildim.
– Dostum bana o kişiyi hatırlatma ben Necmiye’yi defterden sildim ve bitti.
– Derken dürülür defter, başkasına gelir sıra/Seni aradan çıkarırlar.
– Yakındır Onun da Defterinin dürerler ve yol verirler.
– Bu işte de defteri dürüldü, zaten hiçbir işte dikiş tutturamıyor.
– Onun da defterini dürecekler yakında.
– O defteri kapadık biz, artık soru sormayın.
– Bir artık ortaklık düşünmüyoruz. O defteri kapadık yola tek başına devam edeceğiz.
– Dostu satmak bizim defterimizde yazmaz.
– Belli ki dürüstlük senin defterinde yazmıyor.
– O, eski defterleri çoktan kapatmış, Osmanlıya kucağını açmıştı. (T. Buğra)
– Bu defterde diğer defterlerde olmayan şeyler vardı.
– Defterde yazılanların bir çok yalın halde yazılmıştı.
– Defterimi yırttı.
– Defteri çöpe attı.
– Defteri 5 tl aldım.
– Arkadaşıma defter hediye ettim.
– Kendime defter aldım.
– Şu kırmızı defteri çok beğendim.
– Senin için bir defter dolu yazı yazdım.
– Defterin içine bak.
– Defterim masanın üzerinde.
– Hocaya defteri götür.
– Defterde karmakarısık yazılar vardı.
– Defterime burayla ilgili birçok notlar aldım.
– Bir yolculuğa çıktığım zaman her zaman her zaman yanımda bir defter bulundururum.
– Senin de defterine bir şeyler yazmak istediğimi biliyorsun.