Büyük bölümü tropikal kuşak içerisinde yer alan, dünyanın en sıcak kıtası Afrika’da, yalnız kuzey ve güney kıyılarında akdeniz iklimi görülür. Kıta, genelde altı iklim bölgesine ayrılır: Ekvator çevresinde ve Güneydoğu Madagaskar’ın rüzgâra açık yamaçlarında, sıcak ve bol yağışlı bir iklim görülür. Yağmur ormanları kuşağının kuzey ve güneyinde tropik savan iklimi egemendir. Buralarda sıcaklık yıl boyunca yüksektir. Kıyı kesimleri yüksek olduğundan, okyanus akıntıları, iklimi pek etkilemez. Doğu Afrika’nın dağlık kesimleri daha fazla yağış alır. Ekvatordaki yüksek basınç alanı nedeniyle, yoğun yağmurlar ekvator kuşağı çevresindedir (yılda ortalama 2.500 mm). Ekvator kuşağının hemen iki yanındaki tropik savan bölgelerinde yağışlar sıcak aylarda ve ekvatordan uzaklaştıkça azalmaya başlar. Önceleri 2.550-1.200 mm yağış alan bölgelerde, ekvatordan uzaklaşıldıkça, bu değer 600 mm’ye kadar düşer. Savan kuşağında yılda üç yağış görülür ve yağış tutarı 300 mm’ye kadar düşer Bunun altında yağış alan yöreler çölleri oluşturur. Afrika’da yağışlar düzenli değildir. Birden büyük kuraklıklar ortaya çıktığı gibi çok şiddetli ancak kısa süreli yağışlar da görülebilir. Bu tür değişkenlikler, özellikle tarım alanlarında büyük zarara yol açar. Yüksek ısı, toprağa düşen yağmuru hızla buhara çevirir. (Büyük Sahra’da 600 mm yağışa karşın 2.000 mm buharlaşma saptanmıştır). Tarım açısından bu buharlaşma dönemleri önemlidir. Son derece sıcak ortama karşın, yükseklik arttıkça ısı azalır. Örneğin, Kilimancaro’nun doruklarında ve Kenya Dağı’nda sürekli kar ve buz takkeleri vardır. Akdeniz kıyılarında ve Güney Kap Bölgesi’nde, kışları yağmurlu, yazları kurak ve sıcak geçen Akdeniz iklimi görülür. Genelde Afrika, dünyanın en sıcak ve değişken iklimli kıtası olduğundan ekonominin gelişmesi olumsuz yönde etkilenmiştir.