C harfi ile başlayan bitki yani baş harfi C ile başlayan bitki adı hangileridir? İşte C harfiyle başlayan bitki ismi ve o bitki hakkında bilgi.
Canlılar aleminin ikinci büyük bölümü olan bitkiler, yeryüzündeki ağaçlar, otlar, sebzeler ve denizlerdeki yosunların meydana getirdiği topluluktur. Bunlar, bittiği yere kökleriyle bağlanır, insan ve hayvanlar da olduğu gibi büyüyüp gelişir ve sonra ölür. Diğer bir ifade ile bitki; bulunduğu toprağa kökleriyle tutunan, gelişip döl veren, yaşama süresi dolduktan sonra kuruyarak varlığı sona eren yosun, ot, ağaç gibi canlı varlıkların ortak adıdır.
C harfi ile başlayan bitki isimleri
– Ceviz
– Cennet Elması (Hurması)
– Cennet Kuşu Çalısı
– Cennet Kuşu Çiçeği
– Centiyane
– Cezayir Menekşesi
– Ciğer otu
– Cincile
– Civan perçemi
– Cam Güzeli
– Cinnema
Ceviz
Ceviz, cevizgiller familyasından Juglans cinsinden tek tüysü yaprakları karşılıklı dizilmiş ve aromatik kokulu ağaç türlerinin ortak adı.
Kışın yaprağını döken ağaçlardır. Genç sürgünlerin özü bölmelidir. Tomurcuklar az sayıda pullarla örtülmüştür. Yaprakçıkların kenarları bazı türlerde ince dişli, bazılarda ise düzdür (tam kenarlı). Yaprakçık sayısı türlere göre (3) 5-23 arasında değişir.
Çiçekler bir evcikli dir. Erkek çiçekler bir önceki yılın sürgünlerinde yan durumlu, aşağıya sarkan kedicik halinde kurul oluşturur. Kurullar dallanmamıştır. Her bir erkek çiçeğin 1 brahte, 2 brahtecik ile 3-4 loplu bir çevre yaprağı (çanak) vardır. Etamin sayısı 7-105 dir.Dişi çiçekler ise yeni sürgünlerin ucunda terminal (tepede) durumlu dik duran 2-8 çiçekli fakir kurullar oluşturur. Dişi çiçeğin de 1 brahte, 2 brahtecik, 4 loplu çevre yaprağı vardır. Bunlar ovaryumla kaynaşmıştır, yalnız uçları serbesttir. Ovaryum alt durumludur; etli kalın 2 stigması oldukça gelişmiştir.
Sonbaharda olgunlaşan büyük çekirdekli sulu meyvenin iç kısmı 2 bölmeye ayrılmıştır. Tohum 2 loplu, yağlı ve lezzetlidir.
Odununun özü koyu, dış kısmı açık renkli, ağır ve güzel cila kabul eden odunları vardır.
Cennet Elması (Hurması)
Trabzon hurması ya da daha eski bilinen adı ile Cennet hurması veya Akdeniz Hurması, yöresel adı ile ambe veya amme, abanozgiller familyasından, Akdeniz bölgesi gibi subtropik iklim kuşaklarında yetişen bir ağaç türü ve bunun meyvesine verilen ad. ‘Hurma’ Farsça khurmalu, yani erik hurması adından gelmedir.
Kışın yaprağını döken, geniş tepeli seyrek dallı bir ağaççıktır. Gövdenin kabuğu levhalar halinde çatlaklıdır. Yapraklar eliptik bir yapıda 6–15 cm uzunluğunda, üst yüzü parlak koyu yeşil ve tüysüz, alt yüzü tüylüdür. Sarımsı beyaz çiçekleri haziran ayında açar. Meyveleri sonbaharda olgunlaşır. Portakal rengindeki meyveleri şekerli ve tanence zengin olduğundan halk arasında tüketilmektedir. Anavatanı Çin ve Japonya’dır. Türkiye’de karadeniz kıyılar ile Hatay ve Antalya civarında yetiştirilir.
Dünyada Akdeniz Hurmasının 2 milyon ton civarında üretildiği tahmin edilmektedir. Çin en önemli üretici konumunda bulunurken bunu sırayla Güney Kore, Japonya, Brezilya ve İtalya izlemektedir. Yeni Zelanda, Avustralya ve Şili ise Trabzon hurması üretimine yönelen ülkelerin başında gelmektedir. Ancak Türkiye’de bu meyve 40’ın üzerinde ilde yetiştirilmesine rağmen üretim yıllık 15 bin tonu geçmemektedir.
Trabzon hurmasının özellikle A vitamini ve karbonhidratlarca zengindir. 100 gramında 14-20 gram arasında vitamin (20-25 miligram arasında C vitamini ile riboflavin, niasin ve tiamin gibi bazı B vitamini çeşitleri), 0.7 gram protein ve 0.4 gram yağ içermektedir. Ayrıca mineral madde içeriği bakımından zengin olup, özellikle potasyum, kalsiyum ve fosforu en yüksek oranlarda ihtiva etmektedir.
Civan perçemi
Civanperçemi, Latincede bin bir yaprak anlamına gelen “Achillea Millefolium” olarak adlandırılan bir papatyagiller familyasındandır. 80 farklı türü bulunan Civanperçemi, Haziran ayından Kasım ayına kadar beyazımsı, pembe ve kırmızıya çalan çiçekler açan çokyıllık bir bitkidir.
Civanperçemi’nin anavatanı Kuzey Yarım Küre’dir. Güneşli ve sıcak ortamlarda yetişen civanperçemi çayırlarda, dağ yamaçlarında, yol kenarlarında rahatlıkla bulunabilir. Ülkemizdeki anavatanı Kuzey ve Doğu Anadolu Bölgeleri olarak bilinir.
Civanperçemi çok güzel kokusuyla bir bitki familyası olmaktan ötedir. Farklı aroması ve bileşiğiyle yemeklerde tatlandırıcı amaçlı kullanımı Truva savaşına kadar dayanmaktadır.
Civanperçemi bitkisinden; civanperçemi çayı, civanperçemi yağı, civanperçemi merhemi ve çeşitli esanslar üretilir.
Kandil çiçeği, Binbir yaprak, Yaşlı adam biberi, Asker yarası, Şövalye binyaprağı olarak da bilinen Civanperçemi, Mayıs ve Eylül aylarında toplanır. Toplama işleminin güneşin en etkili olduğu saatlerde yapılması önemlidir. Çünkü bitki içerisindeki etken maddelerin en aktif ve yoğun olduğu an güneşin en etkili saatleridir.
Kurutulan yaprakları kaynatılarak Civanperçemi çayı yapılmaktadır. Civanperçemi çayı günün hemen her saatinde tüketilmeye müsaittir.
Cinnema
Latince adı ‘Gymnema sylvestre”dir. Eskiden zambakgiller familyasından sayılan Cinnema, sonra kendi adıyla anılan familya grubuna katılmıştır. Anavatanı Orta ve Güney Hindistan’ın tropikal ormanlarıdır. Hintçe adı Gurmar’dır.Ülkemizde Akdeniz ve Anadolu’da yetişen çokyıllık bir sarmaşık ağaçtır.
Yaprakları kalp şeklinde, uca doğru hafif sivrice baştan uca kadar yay gibi uzanır, üst kısmı benekli, dikenli, alt kısmı dikenli, yeşil renkli derimsidir. Yaprak diplerinden çıkan tutunacakları sayesinde çevresindeki ağaç, funda, çit veya duvarlara sarılarak tırmanır. Mayıs ayında mini minnacık sarı renkli çiçekler açar.
Cinnema bitkisinden; cinnema çayı, cinnema yağı, cinnema macunu, cinnema merhemi, cinnema kremi, cinnema sirkesi, cinnema ekstraktı ve ekstresi üretilir.
Cennet Kuşu Çalısı
Cennet Kuşu Çalısı (Caesalpinia Gilliesii), her zaman yeşil çalılardır. Göz alıcı çiçekleri vardır. Paşabıyığı ismiyle de bilinen bu ilginç tür, çok uzun yıllardır ülkemizde tanınmakta ve kullanılmaktadır. Yaz başı veya yaz ortası belirten ve üç dört ay bitki üzerinde kalan 5-7cm. çapındaki çiçekleriyle son derece dikkat çekici bir bitkidir. Sarı çiçek demetlerinin saç benzeri tüysü uzantıları vardır. Anavatanları Arjantin ve Uruguay’dır. Akdeniz ve Ege sahil kesimlerimiz için uygun bir bitkidir. Donlardan zarar görmemesi için korunaklı yerlere dikilmeli bu sayede İstanbul ve Karadeniz sahillerinde de uyum sağlayabilir.
Genelde yayılıcı çalı karakterinde olan bu bitkiler, uygun budandıkları zaman fevkalade gösterişli küçük bir vurgu ağacı olabilir. 2-4cm. boy ve 1,5-3m. yayılım yapabilirler. Tam güneş alan kısımlara, nemli topraklara ve iyi drene olan topraklara dikilmelidir. Üretilmeleri çelik, tohum veya kök sürgünleriyle olur.
Cennet Kuşu Çiçeği
Sterliçyanın ana vatanı Güney Afrika’dır. Ülkemizde “Cennet Kuşu Çiçeği” veya “Turna Gagası” olarak bilinen Starliçe, Strelitziaceae ailesine aittir. Bu bitkinin bilimsel adı Strelitzia regina’dır.
Yapraklarının genişliği 10-30 cm arasındadır. Yapraklar oldukça sert ve olumsuz şartlara dayanıklıdır. Birden fazla bitki kümeleri şeklinde yetişir. Çiçekler sert kılıf gibi bir gagadan çıkar. Sterliçya çiçekleri genelde ilk bahar ve sonbaharda açan bu bitki asitli topraklarda yetişir.
Centiyane
Centiyane diğer bir adı (Yılan Otu, Kızıl Kantaron, Eşek Turpu, Gentiana lutea, Gentianae) olarak da bilinmektedir. Centiyane bitkisi 1 metre boyuna kadar uzayabilen, genellikle yol kenarlarında, tarlalarda, mezarlık köşelerinde veya dere ve rutubetli olanlarda kendini rahatlıkla göstermektedir. Ortçağlarda panzehir olarak kullanılmıştır. Sindirim sistemini tedavi edici şifalı bir bitki olarak kullanılmıştır.
Ençok,Temmuz – Ağustos aylarında sarı renkte çiçek açan, yaklaşık bir metre boyunda, kalın köklere sahip olan bir bitki olarak gelişimini en iyi şekilde tamamlar. Memleketimizin dağlık yerlerinde, özellikle Uludağ ve Bozdağ’ da yetişir.
Kökleri yavaş büyüdüğü için 4 – 5 yıllık bitkilerin kökleri sonbahar ya da kış aylarında çıkarılarak temizlenip, dilimlenip ve sermek suretiyle önce güneş altında sonra gölgede ağır ağır kurutulur. Kuruyan bu kökler toz haline getirilerek veya suda kaynatılarak içilir. Acı bir tadı vardır, fakat bu bitkinin suyu çok şifalıdır.
Cezayir Menekşesi
Cezayir menekşesi, Apocynaceae familyasından Vinca cinsini oluşturan yer örtücü bahçe bitki türlerinin ortak adıdır. Yaprakları yaz kış dökülmez ve karşılıklı şekilde dizili bulunurlar. Mor, eflatun, beyaz renkte çiçekleri vardır. Çiçek yaprakları beş parçalıdır. Ilıman iklimde, nemli ve ışık alan yerlerde gelişir. Toprağı besin maddelerince zengin olmalıdır. Bahçede grup olarak yetiştirilebilir. Avrupa, Kafkaslar ve Türkiye’de doğal olaraki vardır.
Ciğer otu
Ciğer otu, hodangiller familyasından Nisan-Mayıs ayları arasında çiçek açan, 10–50 cm boyunda, çok senelik otsu bir bitki türü. çiçekli bir bitkidir mor kırmızıdır çok tüylüdür
Otsu özellikte olan ciğer otu, dağ lalesi ismi ile de bilinmektedir. Gölgelik alanlarda verimli bir şekilde yetişebilen ciğer otunun zehirli türleri de bulunmaktadır. Bu sebeple hastalıkların tedavisi için bu bitki mutlaka bilinçli olarak kullanılmalıdır. Kan yapıcı özelliğinin yanı sıra boğaz iltihaplanmalarının iyileşmesinde oldukça etkilidir. A ve C vitaminleri bakımından zengin bir içeriğe sahiptir.
Asya ve Avrupa’nın ılıman toprakları ciğer otunun kendiliğinden yetişmesi için ideal topraklardır. Islak ve nemli kayalıkları seven bu bitki oldukça geniş bir alan üzerinde yetişmektedir. Ülkemizde sadece Akdeniz ikliminin etkili olduğu kesimlerde görülmektedir. Doğal alanında yetişmesinin yanı sıra, süs bitkisi olarak ya da faydalı bir bitki yetiştirmek isteyenlerin bahçe ve tarlalarında zorlanmadan yetiştirebilecekleri bir bitkidir.
Büyük ağaç gölgeliklerinin altına ekilmesi verim açısından bereketli sonuç almayı sağlar. Kök kısımlarından ya da tohumundan yapılan yetiştiriciliği çok fazla emek ve zahmet gerektirmeyen bir uğraştır. Bahçesinde ya da tarlasında uygun alanı olanların düşünmeden yetiştirebilecekleri ciğer otu, evlerind için etkili bir şifa kaynağı bulundurmalarını sağlayacaktır.
Cincile
Lepiska Nuda bilimsel adı ile bilinmekte olan Cincile Mantarı, 5- 10 cm uzunluğundaki sap kısmı ve şapkasının menekşe rengi ile tanınmaktadır.
Şapkası düz veya içek doğru kıvrık bir şekle sahip olup rengi olgunlaştıkça kahverengiye dönmektedir. Mantarın taban kısmına bakıldığında ise çomak şeklinde şişkin olduğu ve leylak renginde olduğu fark edilmektedir. Halk arasında bilinen diğer isimleri ise mavi cincile ve mor mantardır.
Köknar ormanlarında ve iğne yapraklı ormanlarda olan mantarın ilkbahar mevsiminin sonları ile haziran ayının başına kadar yetişmektedir. Cincile mantarının tazesinin orta kısmı çökük olmaktadır ve bazı yörelerde ekim ayına kadar da yetiştiği görülebilmektedir. Mantar çürükçül olduğu için bulabileceği yer arasında çürümüş ot yığınları ve çayırlarda yer almaktadır. Mantar küçük olduğu bulmakta zorluk yaşayabilirsiniz. Mantarın toplanması esnasında dikkat edilmesi gereken nokta çam mantarında olduğu gibi gövdesinden bükülerek kökünden kopartılmalıdır.
Cam Güzeli
Anayurdu Kuzey Afrika olan cam güzeli, çok dallı yapıya sahip bir bitkidir. Cam güzelinin anayurdu Afrika’nın tropikal bölgeleri olup, Kınaçiçeğigiller’dendir. Nemli toprak seven Cam Güzeli, gölge ya da sabah güneşinde yetişebilir. Çok fazla sıcaktan hoşlanmaz. Nisan ayında tohumu ekilip, yaza hazırlanabilir.