Hazreti Hüseyn (r.a.) henüz süt emmekte idi, hastalanmış ve sabaha kadar uyumamıştı… Sabaha doğru biraz uyur gibi olmuş, Hazreti Fâtıma Validemiz de vakitten istifade ederek, -sabah namazını kılıp yatmışlardı. Mescid-i Şerifte sabah namazını kıldıran Resulü Ekrem Efendimiz, âdeti üzere kızı Fâtıma’nın saadetli evine teşrif etmişlerdi. Hazreti Fâtıma’yı uyur vaziyette görünce; onu sabah namazını kılmadan yatmış sanarak:
— Ey kızım Fâtıma, Peygamber kızıyım diye sakın namazı terketme! Beni hak Peygamber olarak gönderen Allah’a yemin ederim ki, namazını vaktinde kılmadıkça; cennete gireceğini zannetme! buyurmuşlar ve namazın hiçbir suretle ihmal edilemeyeceğini beyan buyurmuşlardır.
Ondan sonra Hazreti Fâtıma:
— Canım babacığım, sabaha kadar uyumadım… Sabah namazını kılıp da yattım… deyince, Peygamber Efendimiz:
— Müjdeler olsun sana ya kızım Fâtıma, Ahirette böyle sıkıntılar görmeyeceksin, buyurdular.