Darülaceze 2.Abdülhamid tarafından 1895-1896 yılında İstanbul Okmeydanı’nda 27.000 metrekarelik bir alan üzerine kurulmuş bir hayır kurumudur. Kimsesiz çocuklarla yaşlı ve muhtaçlara sahip çıkmak amacıyla kurulmuştur. İçerisinde yetimhane, hastane okul, hamam, fırın, cami, havra, kilise ve el sanatları imalathanesi bulunan bir kuruluştur.
Bu kuruluş binası, sekiz aceze dairesi, çocuk yuvası, revir ve hastane, cami, kilise, sinagog, iş ocakları, aş ocağı, fırın, hamam, çamaşırhane, gasilhane, berberhane, hemşire ve bakıcılar için personel lojmanları, rehabilitasyon merkezi, hayvan kesimhanesi, demirbaş eşya deposu, kuru gıda ambarı, yaş sebze ve meyve muhafaza deposu, buzhane gibi üniteleri içine alan 20 binadan oluşmaktadır.
Buralarda evsiz, barksız, sokaklarda gezen, cami avlularında yatan kimsesiz çocukların eğitim ve bakımları yapılarak bir sanat öğretilmekte, yaşlı ve bakıma muhtaçların, engellilerin rahat etmeleri sağlanmaktaydı.
Buraya alınan kişilerde din farkı gözetilmemekteydi. Darülaceze devlet desteği olmakla birlikte kendi imkanlarıyla ihtiyaçlarını giderme esasına göre çalışan bir kurumdu. Çalışma gücü olanların imalathanelerde ürettikleri ürünler cami avlularında, sergilerde satılarak elde edilen gelirin bir kısmı kuruma alınır, bir kısmı da üreten kimseye verilirdi.
Günümüzde de Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına bağlı olarak çalışan Darulceza, bğışçıları ve gönüllülerin de desteğiyle barınanlara hertürlü hizmetin verildiği, muhtaç olunduğunda sığınılacak bir yuvadır.