Su toplamak ya da akışını denetim altına almak amacıyla bir akarsuyun önüne kurulan küçük baraja bent denir. Diğer bir ifade ile Bent, bir akarsu yatağında suyun birikmesini sağlamak amacıyla yapılan sağlam, dayanıklı yapı demektir. Bentin gerisinde toplanan su, tarım alanlarının sulanması ya da kentlerin su gereksiniminin karşılanması için kullanılır. Örneğin, Osmanlı Devleti döneminde İstanbul’un su gereksinimi bir dizi bentten karşılanıyordu. Çoğu Belgrad Ormanı içinde bulunan bu bentlerin en önemlileri Topuzlu Bendi, Büyük Bent, Ayvat Bendi, Valide Bendi, Yeni Bent ve Elmalı Bendi’dir. Hemen hemen tümü taş ve betondan yapılmış olan bu bentlerden sağlanan su, Kırkçeşme su şebekesi ile kente dağıtılmaktaydı.
Taşkınları önlemek amacıyla akarsu kıyılarına yapılan setlere de bent adı verilir. Bu tür bentlerin en iyi örnekleri ABD’de Mississippi Havzası’nda görülür. Yapımına 18. yüzyılda başlanan bu bentlerin uzunluğu günümüzde 3.000 kilometreye yaklaşmıştır.