Harem kelime anlamıyla; korunan yer, korunan şey, yasak bölge, mukaddes ve muhterem yer gibi anlamına gelir. Tarih terimi olarak harem; eskiden, İslam kültüründe hükümdarların, devlet adamlarının, soyluların ve zenginlerin konutlarında, kadınların bulunduğu erkeklere yasak olan bölgedir. Diğer bir ifade ile; ev, konak ve saraylarda genellikle iç avluya bakacak bir şekilde planlanan, hane kadınlarının yabancı erkeklerle karşılaşmadan günlük hayatlarını sürdürdükleri kısım demektir.
Padişahın ve ailesinin yaşadığı bu bölüm (harem) aynı zamanda bir eğitim kurumu idi. Hareme alınan cariyeler burada eğitilirdi. Yeteneklerine göre müzik, örgü, edebiyat vb. dersler ile dini bilgileri öğrenen cariyeler saraydaki görevlerine devam ederlerdi. Bazı cariyeler üst düzey devlet adamları ile evlendirilerek aile kurmaları sağlanırdı.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Harem aşağıdaki anlamlara gelmektedir;
– Korunan yer, korunan şey, yasak bölge, herkesin girmesine izin verilmeyen, saygıdeğer ve kutsal yer.
– Hac ve umre için ihrama girilen yerlerden itibaren Mekke’de Kâbe’ye doğru olan kısım, Kâbe ve çevresi.
– Mekke ve Medine’nin sınırları, Hz. Peygamber tarafından belirlenen çevresi.
– Müslümanların evlerinde yabancıların girmesi yasak olan, kadınlara ayrılmış daire veya bölüm.
– Eski saray ve konaklarda kadınlara ayrılan bölüm, daire anlamlarına gelir.