Abdest, belirli organları usulü dairesince yıkamaktan ve meshetmekten ibarettir. Namaz, tavaf, Kur’ân-ı Kerîm’i kılıfsız ele alıp okumak gibi ibadetler abdestsiz yapılamaz. Bununla beraber abdest, bir temizlik alametidir ki sıhhat ve afiyet vesilesidir. Mukaddesata karşı bir hürmet ve tâzim örneğidir. Bu yönden abdest gereklidir.
İslâm’da abdestin farziyetine “Ey iman edenler, namaza kalkacağınız zaman yüzlerinizi ve dirseklerinizle birlikte ellerinizi yıkayın. Başınıza meshedin. Her iki topuğunuzla birlikte ayaklarınızı da (yıkayın)…” (el-Mâide, 5/6), âyeti delâlet etmektedir. Hz. Peygamber (s.a.s.)’in abdest almadan hiç bir iş yapmadığını görüyoruz (Elmalılı, Hak Dini Kur’ân Dili, II, 1583). Ancak abdest her amel ve ibâdet için değil başta namaz olmak üzere bazı ibâdetler için farz kılınmıştır. Fakat müslümanın sürekli abdestli bulunması sünnettir.