Normal zamanlarda bir erkeğin, nâmahrem bir kadına bakması câiz değildir. Ancak zaruret durumları veya evlenme düşüncesi olduğunda bunun istisnaları vardır.
Erkeğin evlenmek istediği kadına bakma hakkı vardır. Böyle bir durumda kadının yüzüne, ellerine bakması yeterli görülmüştür. Çünkü bir kadının bu yerlerine bakmakla kadının güzelliği hakkında yeterli bilgi elde edilmiş kabul edilir. Peygamberimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) bir hadis-i şeriflerinde:
إِذَا خَطَبَ أَحَدُكُمُ الْمَرْأَةَ فَإِنِ اسْتَطَاعَ أَنْ يَنْظُرَ إِلٰى مَا يَدْعُوهُ إِلٰى نِكَاحِهَا فَلْيَفْعَلْ
“Sizden biriniz bir kadınla evlenmek istediğinde, onun evliliğe teşvik edebilecek niteliklerine baksın.” buyurmuştur. İşte bu nitelikleri âlimlerimiz, yüz, el ve boyun olarak açıklamışlardır. Yine sahabe efendilerimizden Muğîre b. Şube (ra) bir kadına talip olduğunda Peygamber Efendimiz (sav) kendisine:
اُنْظُرْ إِلَيْهَا فَإِنَّهُ أَحْرٰى أَنْ يُؤْدَمَ بَيْنَكُمَا
“Ona bak çünkü bakmak, aranızda sevginin devamı için en uygun olanıdır.” buyurmuşlardır.
Bu hadis-i şerifler, bir erkeğin evlenmek istediği bir kadına bakabilmesinin ve evlilik öncesi onunla bazı önemli mevzuları zaruret miktarı kadar konuşabilmesinin câiz olduğu noktasında bir kanaat vermektedir. Bütün hayatlarını birlikte geçirme düşüncesinde olan iki kişinin, birbirlerini görmeden, birbirleriyle konuşmadan, birbirlerini anlamadan evlilik yapmaları, ileride mes’ud bir yuva kurmalarına mâni durumlardır. Her insanın karakteri, mizacı, huyu farklıdır. Dolayısıyla evlilik öncesinde evliliğe ait meselelerin zaruret ölçüsünde, umuma açık yerlerde veya üçüncü bir şahsın yanında görüşülmesi önemlidir.