Huneyn’de düşmanın ani saldırısı karşısında bir anda dağılan ve savaş düzeni bozulan Müslümanlar geri kaçarken, düşman da 20 bin kişilik ordu ile onların üzerine geliyordu. Ancak savaş meydanın sadece Hz. Peygamber ve bir avuç Müslüman düşmana karşı direniyordu. Özellikle Hz. Peygamber bir yandan hiçbir şekilde cesaretini, ümit ve metanetini kaybetmeden düşmana karşı direniyor, bir yandan da; “ Ey insanlar, Nereye gidiyorsunuz? Bana doğru geliniz. Ben Allah’ın Resulüyüm. Ben Muhammed bin Abdullah’ım.” diye seslenerek orduyu yeniden toparlamaya çalışıyordu. Ayrıca Hz. Peygamber yanında bulunan Hz. Abbas’a; “ Ey Ensar cemaati, ey Rıdvan ağacının altında biat etmiş olan sahabeler topluluğu neredesiniz? ” diye seslenmesini emretti. Bu sesi duyan sahabeler, kendi kendilerine; “Nereye gidiyoruz? Resullulahı kime terk ediyoruz? ” diyerek geri dönmeye başladılar. Hz. Peygamberde; “Allah’ım bize yardımını indir. Muhakkak sen onların bize galip gelmesini istemezsin.”diye dua etti. İşte bu andan sonra durum tersine dönmeye başladı. Qünkü kısa süre önce savaş meydanından kaçan Müslümanlar geri dönmüş ve kahramanca savaşmaya başlamışlardı. Müslümanların böyle kararlı ve cesurca savaştıklarını gören düşman ordusu daha fazla dayanamayarak bozguna uğramış ve geri kaçmışlardı. Hem de geri kaçarken beraberlerinde getirmiş oldukları bütün malları, kadınları ve çocuklarını oldukları yerde bırakmışlardı. Bu şekilde Huneyn muharebesinde Allah”ın yardımı ile Müslümanlar büyük bir zafer elde etmişlerdi. Ayrıca Müslümanlara o zamana kadar elde ettiklerinden çok fazla ganimet kalmıştı. İşte Müslümanlardan 4 kişinin şehid olduğu, düşman ordusundan ise 70 kişinin öldüğü Huneyn muharebesi bu şekilde son bulmuş oluyordu. Bu konuda Allah’u Teala şöyle buyurmaktadır; “Andolsun ki Allah, birçok yerde ( savaş alanlarında) ve Huneyn savaşında size yardım etmişti. Hani çokluğunuz size kendinizi beğendirmiş, fakat hezimete uğramaktan kurtaramamıştı. Yeryüzü bütün genişliğine rağmen size dar gelmişti, sonunda (bozularak) gerisin geriye dönmüştünüz. Sonra Allah, Resül’ü ile müminler üzerine sekinetini (sükünet ve huzur duygusu) indirdi, sizin görmediğiniz ordular (melekler) indirdi de kafirlere azap etti. İşte bu, o kafirlerin cezasıdır.” (Tevbe 25-26)