II. Abdurrahman, 792 yılında İspanya’nın Toledo şehrinde dünyaya gelmiş Endülüs Emevi Devleti’nin dördüncü sultanıdır. Künyesi, Ebü’l-Mutarrafdır. İkinci Abdurrahmân ismiyle meşhûrdur.
İkinci Abdurrahman 822 yılında babası Hakem’in ölümü üzerine tahta çıktı. Mührüne şu mânâda bir mısra’ yazdırmıştı: “Allahü teâlâya kulluk eden ve O’nun hükmüne razı olan, devletini halkı için yöneten hükümdarın mührü.” Babasının vefatını müteâkib, tahta geçtiğinde; kardeşlerini, akrabalarını ve devlet erkânını toplayıp onlara nasîhatte bulunarak şöyle dedi: “Ölümü kesin bir ferman kılan, her şeyi dilediği gibi yapan, yegâne hâkim ve bakî olan, mahlûkâtı itaati altına alan Allahü teâlâya hamd olsun ve O’nun Resûlü Muhammed aleyhisselâma salât ve selâm olsun. Sultanımızın vefatından duyduğumuz acı pek büyük oldu. Allahü teâlâ bize sabır verip, ecrini ihsan etsin. Vefat etmiş bulunan sultanımız sizleri duşünerek sizi bize emanet etti. Biz de ona yerdiğimiz sözü yerine getireceğiz. Hatta bize vasiyet ettiği şeylerin daha fazlasını sizlere sunacağız inşaallahü teâlâ.”
Tahtı ele geçirmek üzere ayaklanan, I. Abdurrahman’ın oğlu Abdullah’a ve İspanya’nın kuzeybatısındaki Hıristiyan devletçiklerle Franklara karşı başarılı mücadeleler verdi. Bu küçük devletçiklerle Frankları bozguna uğrattı. Bizanslıların Abbasi Halifeliği’ne karşı işbirliği önerilerini geriye çevirdi. Döneminde sarayı şair ve bilginlerle dolup taştı. İslam dünyasının en uzak noktalarından gelen öğrenciler, Kurtuba’da bu ünlü bilginlerden ders aldılar. Adil ve sanatsever bir hükümdar olarak tarihe geçti. Hükümdarlığının ilk yıllarında Hıristiyan devletçiklerle yapılan mücadeleler dışında döneminde barış egemen oldu. II. Abdurrahman, 29 Eylül 886 yılında Kurtuba’da 62 yaşında vefat etti. 31 yıllık hükümdarlıktan sonra ölünce yerine oğlu Muhammet geçti.