Şüphe; kuşku, vesvese, kuruntu, zan, bir hususla ilgili gerçek veya doğrunun ne olduğuna kesin biçimde karar verememe durumu, bu kararsızlıktan doğan ve tam bir hüküm vermeyi engelleyen tereddüt, ihtimal üzerine hüküm verme, tam olarak inanmama, îmandaki zaaf hâli gibi anlamlara gelir. İşte şüphe kelimesi ile ilgili cümleler.
– Senin davranışların ister istemez bir şüphe uyandırıyor.
– Trafik kontrolünde heyecanlanıp şüphe uyandırıyorsun.
– Dikkatli davran da kimsede şüphe uyandırma.
– Şüphesiz burada çocukların eğitim görmesi herkes için en iyisidir.
– Kaç aydır birliktesiniz, sende hiç şüphe uyandırmadı mı?
– Birisiyle fazla gezdiniz mi üstünüze şüphe celbedebilirsiniz. (S. Fâik)
– Onu arkadaşlarıyla birlikte gönderdim ama yine de içimi bir şüphe kurdu kemirip duruyor.
– Yaşayışı şüpheye düşürmüştü beni. (Y. Z. Ortaç)
– Gelen telefondan sonra yüreğime öyle bir şüphe kurdu girdi ki anlatamam.
– Yemeğin sonunda sofraya gelen bir tabak dolusu kiraz şüphemi büsbütün arttırdı. (Y. Z. Ortaç)
– Şüphe yok ki siz de haklısınız.
– Seninle şüphesiz olarak bir karar verdik ve hayatlarımızı birleştirdik.
– Fakat o birdenbire bu mîyârın da doğruluğundan şüpheye düştü. (A. H. Tanpınar)
– Demek her şeyi sen söyledin, oysa ben senden hiç şüphe etmemiştim.
– Şüphemi artıran zayıf bir inkâr ile cevap verdi. (P. Safâ)
– Kardeşinden de şüphe etmen lazım.
– Pencereleri kapattım mı tam hatırlamıyorum, şüpheye kapıldım bak şimdi.
– Bir insanın hayatında şüphe varsa her zaman sorgulama ve araştırma vardır.
– Evinde yalnız olduğu ve hiç şüphe yok, birçok işi olduğu hâlde saatlerce benim için o pencerenin önünde duruyor. (M. Ş. Esendal)
– Bizi bir arada görünce o da şüpheye düşmüş.
– İçime bir şüphe düştü.
– Şüphe yer bırakmayacak kadar her şeyi açıkladı.
– Senin bu şüphen bence yersiz.
– Sen böyle davranınca, ister istemez bir şüphe uyanıyor.
– Kadın şüphe yok ki ev için lüzumlu ve işe yarar bir nesne idi. (S. Ayverdi)
– Dikkatli davran da kimsede bir şüphe uyanmasın.
– Şüphe insanı zamanla yer bitirir.
– Karatay Medresesi’nin 1245’te bittiği düşünülürse bu rivâyetin doğru olduğundan şüphe edilebilir. (A. H. Tanpınar)
– Bu sözünde samimi olduğuna hiç şüphe etmem. (F. R. Atay)
– Kaç aydır birliktesiniz, sende hiç şüphe uyanmadı mı?
– Şüphesiz ben sana güveniyorum ama bazı durumlarda hiç hoşa gitmeyen şeyler yaşıyoruz.
– Abdestinden şüphesi olan korksun, biz niye korkalım ki denetimden.
– Şüphe etme ki çoban / Sevdiğinin her zaman / Affına müstahaksın. (O. S. Orhon)
– Bir insana şüphe ile yaklaşmak en büyük sorunlarda biridir.
– Hiçbir şey anlamamış, şüpheler içinde yerime gelip oturmuştum. (S. F. Abasıyanık)
– Benim abdestimden şüphem olmadığı için, her şeyi sorabilirsiniz.
– Şüpheye mahal yok, bunların hepsi altın.
– Bu gelen bizim araba, şüpheye mahal yok.
Şüphe ile ilgili deyimler ve anlamları
Kuşku ile ilgili cümleler için tıklayın!