Ferman; emir, buyruk, yazılı pâdişah emri, berat, yarlık, buyrultu gibi anlamlara gelir. Ferman mecaz anlamı ise; bugün de, “Söz sâhibi sensin, emredersin, baş üstüne” anlamında alaylı tasdik sözü olarak kullanılır. İşte ferman kelimesi ile ilgili cümleler.
– Aşığın gönlü ferman dinlemez oldu.
– Fatih Sultan Mehmet Han; ormandan bir dal kesenin başını keserim, diye ferman çıkarmış.
– Müdür bey ferman çıkarmış, sabah dokuzda toplantı varmış.
– Ben tarihteki fermanları özel olarak inceleyen ve araştıran biriyim.
– Ama bu körpecik kızın gönüldaşlığı şahların fermânından, yasadan, töreden daha ileri. (S. Ayverdi)
– O denizciler ki bir zamanlar Karadeniz’de, Akdeniz’de ferman yürütmüş, okyanuslarda yelken açmış, ülkeler fethetmiş (…) tutsakları, hazîneleri getirip getirip pâdişahlarının ayakları dibine dökmüştü. (S. Ayverdi)
– Bu olayla ilgili olarak özel bir ferman yayınlanmış mı hiç bakmadım.
– Padişah ferman buyurdu, tüm halk meydanda toplanacak.
– Bu fermân-ı hümâyunu şimdi al, koş Niş’e götür. (Ö. Seyfeddin)
– Sen ferman buyurursan hemen sorunumuzu çözerler.
– Pâdişâhın emrine karşı boynumuz kıldan incedir. Ne yolda ferman sâdır olursa ona boyun eğeceğiz. (Mec. Um. Bel.)
– Ferman ne derse o olacağını herkes bilir.
– Bizde Tanzimat fermanı henüz okunmamıştır. (N. Cumalı)
– Var git / Böyle ferman etti Câhit / Al getir ilk sevgiliyi Beşiktaş’tan. (C. S. Tarancı)
– Ferman buyurursanız herkesin odası aransın. (A. M. Efendi)
– Ferman sizin, yemekte dilediğinizi yiyebilirsiniz.
– Gök Tanrı’nın fermânı önünde biz ne deriz. (F. N. Çamlıbel)
– Padişahın fermanı olduğu için bu mevzuda yapabileceğimiz bir şey yok.
– Paranız hazır, ne zaman isterseniz alabilirsiniz, ferman sizin.
– Yeniçeri ağasıyle sekban paşanın îdamlarını ferman eyledi. (N. Kemal)
Ferman ile ilgili deyimler ve anlamları
Ferman nedir kısaca bilgi için tıklayın!