Mushaf; Kurân-ı Kerîm ve kapak içinde toplanmış sahifeler demektir. Tekrar belirtmek gerekirse mushaf; İslâm’ın mukaddes kitabı Kur’ân-ı Kerim’in isimlerinden biri olup iki kapak arasında toplanan sayfalardan oluşan kitap demektir.
Kur’ân-ı Kerim’e, Peygamber Efendimiz Hz Muhammed (sav) hayatta iken vahyin nüzûlü devam ettiği ve iki kapak arasında toplanmış tam bir kitap haline gelmediği için Mushaf adı verilmemişti. Bu ad ona ancak, Hz Ebu Bekir (ra)’in halifeliği sırasında Kur’ân-ı Kerim bir kitap halinde toplandıktan sonra verilmiştir. Kur’an sahifelirinin biraraya toplanarak kitap haline getirilmiş şekline Mushaf denir.
Kuranı Kerim, Hz Ebûbekir (ra) döneminde Mushaf haline getirildi. Hz Osman (ra) döneminde çoğaltıldı.
Hz Peygamber (sav), inen her ayeti deri, kürek kemiği gibi parçalara yazdırmış ve ayrıca ezberlemiş, ezberletmiştir. Fakat hayatta oldukça vahiy devam ettiği için sağ iken bir kitap haline getirmemiştir. Vefatından sonra Hz Ebûbekir (ra) dağınık olan Kur’an ayetlerini bir araya getirmiş, yazdırmıştır. Hz Osman (ra)’da genişleyen İslâm memleketlerinde yanlışlıklara meydan vermemek için Kur’an-ı Kerim’i çoğaltmış ve büyük şehirlere göndermiştir.