Uhud savaşı, Bedir Gazvesi’nden on üç ay sonra yani Hicret’in üçüncü yılı miladi 625 yılında Müslümanlar ile Müşrikler arasında Uhud dağı civarında yapılmıştır.
Uhud Savaşı nedenleri;
Mekkelilerin Bedir savaşındaki ağır yenilgiyi unutturup intikam almak istemeleridir.
Müşrikler, Bedir’deki ağır yenilginin intikamını almak için civardaki kabilelerden de destek alarak 3000 kişilik büyük bir ordu topladılar. Medine’ye doğru yola çıktılar. Müslümanlar ise 1000 kişilik bir orduyla Medine’den ayrıldılar. Münafıkların reisi olan Abdullah b. Übey, yolda bozgunculuk çıkararak beraberindeki 300 kişi ile birlikte geri döndü. Böylece müslümanlar, 300 kişilik bir kayıpla yani 700 kişilik bir grup ile onları Uhud Dağı bölgesinde karşıladılar. Müslümanlar savaş başladıktan sonra üstünlüğü ele alarak Mekkelileri kovalamaya başlamışlardır. Fakat savaşın kaderini tayin edecek olan okçular kendilerine verilen emre uymayarak bulundukları Ayneyn tepesindeki mevzilerden ayrılınca, durumu fark eden Müşriklerin komutanı Halid Bin Velid okçuların boşalttığı bölgeden atlı birliği ile Müslümanları arkadan vurarak savaşın gidişatını değiştirmiştir. Başta Hz Hamza olmak üzere 70 şehit veren Müslümanlar Hz Muhammed’in de yaralanmasıyla Uhud Dağı eteklerine çekilmişlerdir.
Uhud Savaşı sonuçları;
1. Müslümanlar güç kaybetmiştir fakat Mekkeliler de kesin bir zafer kazanamamışlardır.
2. Mekkeliler ile işbirliği yaptıkları ortaya çıkan Medine’deki Beni Nadir Yahudi kabilesi sözleşmeye uymadıkları için şehirden çıkartılmışlardır.