Peygamber efendimizin dedesi Abdülmuttalib‘dir. Asıl ismi Şeybe‘dir. Kureyş Kabilesi’ne mensuptur. Abdülmuttalib’in babası Haşim bin Abdimenaf, ticaretle uğraşırdı. Suriye’de yaptığı bir ticaret yolculuğu sırasında Medine’de Amr kızı Selma ile evlendi. Bu evlilikten doğan Şeybe, babası Haşim’in ölümünden sonra amcası Muttalip’in yardımıyla Mekke’ye geldi. Bu tarihten sonra Şeybe, Abdülmuttalip (Muttalip’in kölesi) adıyla anıldı, Mekke’de saygınlık kazandı. İzi yitirilmiş olan Zemzem Kuyusu’nu buldurarak yeniden açtırdı. Mekke’de saygınlığının giderek anması üzerine Ümeyeoğullarıyla arası açıldı. Dayılarının yardımıyla Kureyş reisliğini elinde tutmayı başardı. Habeş Kralı Ebrehe 570’te Kâbe’yi yıkmak için geldiği zaman Kureyş reisi olarak onunla görüştü. Adını tarihe geçiren en önemli olay, 6 yaşındayken annesini yitiren Hz Muhammed (sav)’i koruyup büyütmesidir. Hz Muhammed 8 yaşındayken dedesini de yitirdi.
Peygemberimizin dedesi Abdulmuttalib’in oğulları, kızları ve hanımları
Kızları: Şifâ, Hâlide, Zaife, Rukayye ve Hayye’dir. Peygamberimizin (asm) dedesi Abdül-Muttalib’in on oğlu ve altı kızı bulunmaktadır. Bu çocukların hepsi bir anneden olmadığı için onları annelerine göre sıralandırmak istiyoruz:
Abdullah, Ebû Tâlib, Zübeyr; Ümmü Hakim Beyzâ, Atika, Ervâ, Berre. Bunların anneleri Fâtıma‘dır.
Abbâs, Dırâr. Bu iki oğlunun annesi Nüteyle‘dir.
Hamza, Mukavvim, HacI adlı oğulları ile Safiyye adındaki kızlarının annesi ise Hâle‘dir.
Hâris adındaki oğlunun annesi Semrâ‘dır.
Ebû Leheb (Abdü’l-Uzza). Bunun annesi Lübni’dir.
Hz. Âmine’nin annesi Berre, onun annesi ise Ümmü Habib’tir. Baba tarafına gelince, Hz. Âmine’nin babası Vehb, onun pederi Abdi Menâf, onun babası da Zühre’dir.
Hz. Abdullah’ın baba şeceresi açıklanmış bulunmaktadır. Annesi Fâtıma, onun vâlidesi Sahre, onun annesi Tahmür’dür. Her ikisinin soyu KİLAB’da birleşmektedir.