Abdurrahman Şeref, 1853 yılında İstanbul’da dünyaya gelmiş, tarihçi, eğitimci, son Osmanlı vakanüvisi ve devlet adamıdır. Tophane-i Amire muhasebe katiplerinden Hasan Efendi ile Şevket Feza Hanım’ın oğludur.
Abdurrahman Şeref, Galatasaray Sultanisi’ndeki öğreniminden sonra çeşitli okullarda öğretmenlik ve yöneticilik yaptı. Ayan Meclisi üyesiyken bakanlık görevleri yüklendi, iki kez Maarif Nazırlığı yaptı. Bu arada resmi vakanüvislik görevine atandı. Tarih-i Osmani Encümeni Reisliği’ne getirildi.
Saltanatın kaldırılmasıyla vakanüvislik görevi son buldu. 1923 yılında TBMM’ye İstanbul milletvekili seçildi. Ölümüne kadar bu görevde kaldı. Kendinden önceki Vakanüvis Lütfi Efendi’nin Tarihi’ni yayıma hazırladı. Son Osmanlı vakanüvisi olarak hazırladığı el yazı metin henüz basılmadı. Abdurrahman Şeref, Milletvekilliği sırasında hastalanarak 1925 yılında öldü. istanbul/Edirnekapı dışında Otatepe’deki aile mezarlığında toprağa verildi.
Basılı eserleri arasında önemlileri: Fezleke-i Tarih-i Düvel’i İslamiye (1885), Tarih-i Devlet-i Osmaniye (1893), Tarih-i Asr-ı Hazır (1918), Sultan Abdülhamid-i Saniye Dair (1918 Ahmet Refik’le), Tarih Musahabeleri (1929) vb.