Din, lügatta; “âdet, yol, itaat, cezâ ve mükâfât” gibi mânâlara gelir. Istılahta ise din; Allah tarafından peygamberler aracılığı ile insanlara ulaştırılan ilahi bir kanundur. Diğer bir ifade ile Din, insanları saâdet-i ebediyyeye yanî sonsuz saâdete, huzura götürmek için Allahü teâlâ tarafından peygamberleri vâsıtasıyla gösterilen yol demektir.
Din, insanları kendi istekleri ile dünyada ve âhirette mutluluğa ulaştıran ilâhî kanunlardır. Allah, bu kanunları insanlara bildirmek için elçiler göndermiştir. Bu elçilere “peygamber” denir.
Dinin amacı, insanları iyi ile kötüyü, doğru ile yanlışı, güzel ile çirkini bildirmektir, onları dünya ve ahiret mutluluğuna kavuşturmaktır.
Kur’ân-ı Kerîm’de din kelimesi doksan iki yerde geçmekte, ayrıca üç âyette de değişik türevleri yer almaktadır. Kur’an’da bu kelimenin başlıca şu anlamlarda kullanıldığı görülür: “Yönetme, yönetilme, itaat, hüküm, tapınma, tevhid, İslâm, şeriat, hudud, âdet, ceza, hesap, millet”.
Kur’ân-ı Kerîm’de din teriminin, sûrelerin nâzil oluş sırasına göre kazandığı değişik anlamları şu şekilde sıralamak mümkündür: İlk dönem Mekkî âyetlerde bu kelime “yevmü’d-dîn” (din günü, hesap, ceza-mükâfat günü) şeklinde geçmektedir ve insanın, iman ve ameline göre hesaba çekile- ceği âhiret gününü ifade etmektedir. (el-Fâtiha 1/4; ez-Zâriyât 51/6)
DİNLER KAÇA AYRILIR?
Dinler üç kısma ayrılır. Bunlar;
Hak Din: Allâh’ın peygamberleri vasıtası ile insanlara bildirdiği ve hiç- bir değişikliğe uğramadan günümüze kadar gelen Bu da İslâm Dîni’dir.
Muharref Din: Allah tarafından peygamberleri vasıtası ile insanlara gönderilen, fakat zamanla insanlar tarafından bozulan, günümüzde geçerli olmayan Yahudilik ve Hıristiyanlık gibi… Yani bu dinler, İslâmiyet’in gelmesi ile geçerliliğini kaybetmiştir.
Bâtıl Din: Bazı insan veya toplumlar tarafından din diye uydurulup ortaya atılan, ilâhî bir aslı olmayan inançlardır. Yani “uydurma din” olup kaynağı Allâh’ın emirleri değil, insan veya toplumların uydurma kurallarıdır. Güneşe, aya, yıldızlara, kendi elleri ile yaptıkları putlara tapanlar ve satanizm gibi din adına uydurulan inançlar, bu gruptandır.
İslâm Dini ve Diğer Dinler
İlk insan olan Hz. Adem (a.s.) aynı zamanda ilk peygamberdir. İnsanlığın ilk dini de Hak din’dir. Hz. Adem’den Peygamberimiz Hz. Muhammed’e kadar gelen bütün peygamberler insanlara Allah’ın birliği inancını tebliğ etmişler ve Allah’a nasıl ibadet edileceğini öğretmişlerdir.
Ancak son peygamber Hz. Muhammed’den önceki peygamberlerin tebliğ ettiği iman esasları ve dinî hükümler zamanla bozulmuş ve insanlar karanlıklar içinde kalmıştı. İnsanlığı düştüğü bu durumdan aydınlığa çıkaracak bir kurtarıcıya ihtiyaç vardı. Bunun üzerine Yüce Allah, son Peygamber Hz. Muhammed (s.a.s.) aracılığı ile bütün insanlara son ve en mükemmel din olan İslâm’ı göndermiştir.
Bu gerçek Yüce Allah tarafından Kur’an-ı Kerim’de şöyle bildirilmiştir: “Allah katında din, şüphesiz İslâmdır.” (Al-i İmran Suresi, 19)
İslam’ın dışındaki dinler, Allah katında makbul değildir. Bunların insanlara bir yararı olmayacaktır. Bu konu Kur’an-ı Kerim’de şöyle açıklanmıştır: “Kim İslâm’dan başka bir din ararsa ondan asla kabul edilmeyecektir. O, ahirette de zarara uğrayanlardandır.” (Al-i İmran Suresi, 85)
İslâm Dini, Allah tarafından gönderildiği gibi hiçbir değişikliğe uğramadan ve bozulmadan günümüze kadar gelmiştir. Bundan sonra da bu özelliğini koruyacaktır. İslâm, Allah katında makbul olan tek dindir. Bazı insanlar tarafından ortaya konulan dinler de vardır, ancak bu dinler, batıl ve geçersizdir. Çünkü bunlar, Allah tarafından gönderilmemiş, insanlar tarafından uydurulmuştur.
İslâm Dini’nin Özellikleri
1) Hz. Muhammed tarafından tebliğ edilen İslâm, son dindir. Ondan başka din gelmeyecek, hükümleri kıyamete kadar devam edecektir.
2) İslâm evrensel bir dindir. Önceki peygamberlerin tebliğ ettikleri dinler, belirli milletlere geldiği halde İslâm dini, bütün dünya milletlerine gönderilmiştir.
3) İslâm dini’nin hükümleri insanların ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde mükemmeldir. Bu sebeple başka bir dine ihtiyaç kalmamıştır.
4) İslâm dini, kendinden önce Allah tarafından gönderilen peygamberleri ve ilâhi kitapları tasdik eder. Ancak o kitapların hükümlerini yürürlükten kaldırmıştır. Çünkü onlar, belirli milletlere sınırlı zamanlar için gönderilmişti. İslâm Dini ise bütün milletlere gönderilen ve kıyamete kadar değişmeden devam edecek olan Din’dir.
İslam Dininin Kaynakları
İslam dininin ilk, en önemli ve birinci kaynağı “Kur’an-ı Kerim”‘dir. Dini bir konu öncelikle Kur’an-ı Kerim’de aranır.
İkinci kaynağımız, Peygamberimizin sünnetini oluşturan sözleri ve davranışlarıdır. Kur’an-ı Kerim’den sonra ikinci önemli dini kaynağımız “sünnet”tir.
Üçüncü dini kaynağımız Peygamberimizden sonra herhangi bir çağda yaşayan İslam bilginlerinin kendi zamanlarında dini bir konuda görüş birliğine varmış olmalarıdır. Buna “İcma” denir.
Dördüncü kaynağımız “Kıyas”tır. Kıyas, belirttiğimiz üç kaynakta hüküm bulunmayan bir dini hükmü başka bir dini hükme benzeterek, benzetme yolu ile sonuca varmaktır.
O halde; dinimizin dört ana kaynağı vardır: KUR’AN, SÜNNET, İCMA ve KIYAS. Bunlardan birine dayanmayan dini görüşlere değer verilmez, güvenilmez ve bu tür dini görüşlere göre hareket edilmez.