Ezan ve kametin sünnetleri şunlardır;
1- Ezan ve kametin aynı kişi tarafından okunması.
2- Ezan ve kamet esnasında yürümemek, selam almamak ve aksıranı teşmît (yerhamukellah demek) etmemek.
3- Müezzin ve mukîmin âdil, takvâlı, yüksek ve güzel sesli olması.
4- Kâmet ve ezanın ayrı ayrı yerlerde okunması.
5- Ezanın câmiye yakın ve yüksek yerde okunması.
Bu imkan yoksa, ezan câmi kapısında okunur.
Kâmet için yüksek yer sünnet değildir. Ancak câmi büyük olup da ihtiyâç duyulursa, yüksek yerden kâmet getirmek sünnettir.
6- Kıbleye yönelik ve ayakta okunması.
7- İki hadesten hâli ve temiz olunması. Yani cünüb yada abdestsiz olunmaması.
8- İkisinde de “teğanni” (gazelce) yapılmaması. Yani okurken gazel söyler gibi haddin aşılmaması.
9- Ezanı duyanın şu duâyı okuması.
Merhaben bikali adlen merhaben bisselati ehlen.
10- Yağmurlu yada rüzgarlı ve çok karanlık gecelerde müezzinin ezân okuduktan sonra; Ala sellu firrihal “Namazları evlerde kılınız. “ demesi.
11- Ezân boyunca, iki şehâdet parmağının ucu kulaklara sokulması. Kâmette bunu yapmak sünnet değildir.
12- Ezân okunduktan sonra câmiden ayrılmamak.
13- Kâmetin her iki cümlesinin arasını bağlamak. Örneğin; Allahu ekberul-lahu ekber… demek.
14- Sabah namazı için iki ayrı müezzin tarafından iki ezân okumak.
15- Ezân ve kâmet esnasında konuşmamak ve ezân ile kâmetin kelimelerine icâbet etmek, yani tekrarlamak. Hatta kişi Kur’ân-ı Kerîm, zikir, duâ vs. ile meşgul ise de, onları bırakıp ezân ve kâmeti dinlemesi sünnettir.
Ancak “hayye…” lerden sonra; la havle vela kuvvete illa billah diyecektir. “(Günahlardan) uzaklaşmak ve (ibâdete) güç getirmek, ancak Allah’ın yardımıyla mümkündür!“
16- Tertîl’e riâyet etmek.
Yani ezânın kelime ve cümlelerinin aralarını makul ölçüde açarak telaffuz etmek ve sükûnet ile okumak.
Kâmetin cümleleri ise ara vermeksizin okunmalıdır.
17- Tercî’ yapmak.
Yani müezzinin dört tekbîri getirip henüz teşehhüde geçmediği sırada, gerek kendisinin ve gerekse onu duyan herkesin, iki şehâdet cümlesini içinden okuması sünnettir. Buna tercî’ denir.
18- Müezzinin iki şehâdeti okuduktan sonra;
“Ve ben de efendimiz Muhammed’in Allahın rasûlü olduğuna şehadet ederim. Allah’a rab, efendimiz Muhammed’e rasûl ve İslâm’a dîn olarak razı oldum.. Sevgilim ve gözümün sevinci Abdullah oğlu Muhammed’e merhaba!”
demek ve başparmakları öpüp gözlere sürmek tavsiye edilmiştir.
19- İltifât yapmak.
Yani “hayye ales-saleh” derken başı sağa, “hayye alel-feleh” derken sola çevirmek. Başın dışında başka bir uzuv çevrilmemelidir.
20- Tesvîb yapmak.
Tesvîb, müezzinin sabah ezânında “hayye alel-feleh” ten sonra, “Es-salâtu hayrum-minen-nevm” cümlesini iki defa tekrarlamasıdır.
Tesvib’i duyanlann; “Doğru dedin, hayır ettin ve hak ile konuştun!” demesi sünnettir.
21- Kâmetin; kadkametisselah cümlesinden sonra, bunu duyan kişinin iki kez;
“Gökler ve yer durdukça, Allah onu (namazı) kâim (dâim) kılsın ve beni onun sâlih olan ehlinden kılsın!” demesi.
22- Ezân ve kâmetten sonra müezzinin, mukîm ve dinleyenlerin, Allah rasûlüne salât ve selâm getirip aşağıdaki duâyı okuması.
“Allahım! Efendimiz Muhammed’e ve Muhammed’in âline (akrabalarına) salât ve selâm et!
Allahım! Ey bu mükemmel dâvetin ve kâmet edilen namazın rabbi! Efendimiz Muhammed’e vesîle’yi, fazileti, yüksek dereceyi ver ve onu vâdettiğin makam-i mahmûd’a ulaştır!”
Aynca kâmetten önce de yukardaki şekliyle salavât getirmek sünnettir.
23- Ezân ve kâmet arasında duâ okumak.
24- Ezân ve kâmet arasında âyetul-kürsî okumak.
25- Ezândan sonra ve kâmet’ten önce, aşağıdaki zikirleri okumak.
On defa; Sunhanallah
On defa; Lailahe illallah
On defa; Elhamdulillah
On defa; Allahuekber
On defa; Estağfirullah
26- Kâmetin tümü okunduktan sonra ayağa kalkmak.