Haram lügatte yasak anlamına gelir. Fıkhî terim olarak ise; şâri’in, yani Allah ve rasûlünün, yapılmamasını kesin ve bağlayıcı bir tarzda ve kat”î delîl ile istediği husûstur.
Dînen yasaklanan şeye; harâm, muharrem ve mahzur, yasaklama eylemine ise; tahrîm, tahzîr ve hazr denilir. Tahrîmden dolayı ortaya çıkan duruma ise, hürmet denir.
Harâm İki Çeşittir
a) Harâm li-aynihi
Kendi zâtı itibâriyle yasaklanan ve bu yasaklamada, başka bir etken olmayan husûstur. Adam öldürme, zinâ yapma vs. gibi.
b) Harâm li-gayrihi
Kendi zâtı itibâriyle câiz olduğu halde, başka sebeb ve durumlardan dolayı yasaklanan ve bu yasaklamada, başka bir şeyin etken olduğu husûstur. Bayram günü oruç tutmak gibi. Oruç esâs itibâriyle câiz olan bir husûstur. Ancak bayram gününde yasaklandığı için, bu günde harâm kabûl edilmiştir.