Din lügatte itâat etmek, saltanat ve hâkimiyyet kurmak anlamları yanı sıra; örf-âdet, cezâ, mükafat, hesab, ibadet, şeriat ve millet manalarına da gelmektedir.
Şer’î anlamda ise din; insanların ve cinlerin sosyal ilişkilerini düzenleyen ve vahye dayalı inançları, kavramları ve ilkeleri içeren sistemdir. Diğer bir değişle Din, akıl sahibi insanları, kendi hür iradeleriyle dünya ve ahiret saadetrine ulaştıran ilahi bir kanundur.
Dinin başka bir tarifi de şöyledir: Allah fc.c.) tarafından, peygamberleri vasıtasıyla bildirilen İlâhi emirlerin, yasakların ve hükümlerin hepsine birden ‘Din‘ denir.
Dinler İki Nevidir
a) Hak dîn
Hak dîn, yüce Allah’ın seçtiği peygamberler vasıtası ile, insanlara gönderdiği, adını “İslâm” koyduğu ve tahrîfâta uğramayan hakikattir.
İnsanların dînî hakikatlere yürekten inanmalarına “îmân”, bu gerçekleri günlük hayatlarında uygulamalarına ise “ibâdet” ve “kulluk” denir.
b) Bâtıl dîn
İnsanlar tarafından oluşturulan yada önceleri hak dîn iken, sonradan tahrif edilip değişikliğe uğratılan inançlardır.