Necis, kirli, pis anlamına gelir. İslâm’da, bir şeyin temiz olması asıl; kirlilik ise arızîdir. Bu sebeple, dinen necis sayılan şeylerin sayılmasıyla yetinilmiştir. Genel olarak, leş, kan, domuz eti, sarhoş edici içkiler, insan idrar ve dışkısı, kusmuk, eti yenmeyen hayvanların eti, idrarı ve dışkısı dinen necistir.
Hanefîlere göre bebeğin ağız dolusu kusmuk ve idrarı necistir. Elbise ya da vücuda idrar bulaştığında, sıvı olduğundan el ayası kadar bir genişlikten fazlasının temizlenmesi gerekir. Sıvı necasette el ayası kadarına ise müsaade edilmiştir.
Kusmuk sıvı ise o da idrarın hükmüne tâbidir. Katı ise 3 gramına müsamaha ile bakılmış, 3 gramdan fazlasının temizlenmesi şart görülmüştür. Temizlenmediği takdirde namaza mâni olur.
Hanefîlerin bu konudaki delili, idrar ve kusmuk hakkında gelen hadislerin umumîlik ifade etmesidir. Mesela idrar hakkında Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem): “İdrardan sakının, çünkü kabir azabının çoğu ondandır buyurmuştur. Burada çocuğun idrarı istisna edilmemiştir. Ağız dolusu gelmeyen kusmuk ise hafif necaset kabul edilmiştir çünkü bu, onun mideden gelmediğinin göstergesidir.