Murathan Mungan azalmış ferman şiiri sözleri
kimi tarih der kamu kara zulmüne
gövdenin takibi sıradağlar kuşatır
orman masal engeli kanlı bereket
bilir uzun yola çıplak hüküm giyenler
kırbada acıyan suyu
kader kuytusunda bekleyen şüpheyi
iman bir imkanken hayata
günler sakal bırakır
tuz yarası koynumda uyuttuğum ferman
uyandığımda koynumdaki yeri boşalır
içimin körü
göre göre sayıklamalarından
gözlerime kör bir rüya bırakır
müjdesi olmayan yol
sonunu bildiğin kader
bile bile git
kimi ferman yollarda azalır