Papara (paparasını) yemek
* Çok azarlanmak, iyice azar işitmek.
(Papara: Orta oyununda zurnanın adı, sütle ıslatılarak yenen ekmek.)
Papara yemek deyiminin hikayesi
Eskiden de nüfusu çok olan İstanbul’a bazen ekmek deniz yoluyla başka illerden getirilirdi. Çuvallara doldurulan sıcak ekmekler, ezilerek hamura döner, Köprü’den Beykoz’a gelinceye dek de deniz suyunu yiyerek iyice ekmeklikten çıkar, tadını değiştirirdi.
İskeleden Beykoz’daki ilköğretim okulu olan Darü’leytam gelinceye dek de bir kez daha yoğrulup çuvalların ipliklerine yapışırdı. Bu hamur topaklarını çocuklar yiyemeyeceğinden bunlardan ‘papara’ yapılırdı. İçinde upuzun iplik parçaları bulunan hamur topaklar, kazanlara doldurularak üzerine biraz yağ karıştırılmış kaynar su boca ediliyor, iyice karıştırılarak bir kez daha hamur hâline getirildikten sonra karavanalara doldurulup yemekhanelere gönderilirdi. Bu yüzden Beykoz Darüleytamı’nm paparası çocuklar arasında çok ün kazanmıştı. Böylece çocuklar, kendilerine karşı olan her türlü olumsuz davranışı papara yemek deyimiyle açıklar olmuşlardı.
DEYİM NEDİR?
Deyim, dil biliminde, kavramları, durumları hoşa giden bir anlatımla ya da özel bir yapı ya da söz dizimi içinde belirten ve çoğunlukla gerçek anlamlarından ayrı anlamlara gelen sözcüklerden oluşan kalıplaşmış sözcük topluluğu ya da cümledir. İki veya daha çok sözcükten kurulu bir çeşit dil ifadesi olan deyimler, duygu ve düşünceleri dikkati çekecek biçimde anlatan ad, önad, belirteç, yalın ve birleşik eylem görünüşlü dilsel yapılardır. Ya tam bir tümcedirler ya da bir söz öbeğidirler.
Diğer bir deyişle Deyim; Genellikle gerçek anlamından uzaklaşmış birden çok sözcükten oluşan, bir kavramı ya da durumu karşılayan kalıplaşmış sözcük gruplarına “deyim” denir.