TAHARET
Temizlik, (manevi pislikten) ve necasetten temizlenmek anlamında bir fıkıh terimi.
İslâm uleması hikmet’i bir şeyin meşru olmasını gerektiren nesne, şeklinde tarif etmiştir. Temizliğin meşhur olan hikmetlerinden bazıları şunlardır.
Günahlara kefâret olması, şeytanı defetmesi, kızgınlık ve gadab sebebiyle meydana gelen hareketi gidermesi, dünyada vücûdun uzuvlarını yıkamakla, Ahirette de güzelleşmesi. Hz. Osman b. Affan (r.a)’tan rivâyet edilen bir hadis-i şerifte: Her kim Allahü Teâlâ (cc)’nın emrettiği gibi abdest alırsa, farz namazlar arasındaki günahlara keffaret olur” (Müslim, Tahare 4) buyurduğu bilinmektedir.
Allahü Teâla (cc) insanlara elbiselerini temiz tutmalarını, pislikten arınmalarını ve ter-temiz olmalarını teklif etmiş, Resûl-i Ekrem (s.a.s) bu konuda mü’minlere örnek olmuştur. Kur’an-ı Kerim’de Orada ter-temiz olmak isteyen kimseler vardır. Allah da ter-temiz onları sever” (et-Tevbe, 9/108) hükmü beyan buyurulmuştur. İbn Kesir su ile temizlenmek hususunda aşırı titizlik gösteren ensarın (Medinelilerin) bu ayet-i kerime ile övüldüğünü kaydeder (Tefsir, II, 389). Fakat ayetin hükmü umumidir ve temizlik teşvik edilmiştir. Hz. Peygamber (s.a.s): “Temizlik, imânın yarısıdır” (Müslim, Tahare, I) diyerek,müminleri bu hususta uyarmıştır.
Allahü Teâla (cc)’ya kulluk edebilmek ve O’nun rızasını kazanmak için, temizlik ilk şarttır. Çünkü taharetsiz yapılması mümkün olmayan birçok ibadet vardır. Her Müslüman bilir ki; gerek hakiki pisliği (necaseti), gerek hades denilen manevi pisliği temizlemeden namaz kılınamaz. Taharetin sebebi namazın farz olmasıdır. Müslümanların taharet hususunda titiz olmaları, ibadet hayatıyla yakından alakalıdır. Avret mahallindeki ve koltuk altındaki kılların traş edilmesi, tırnakların kesilmesi ve diğer temizlik hususunda hassas olmak vaciptir. Zira bu hususlarda sünnet varid olmuştur. (Ayrıca bk. Hades).
Yusuf KERİMOĞLU