Sait Faik Abasıyanık, Kasım 1906 yılında Sakarya ilinin Adapazarı ilçesinde dünyaya gelmiş ünlü Türk öykü, roman yazarı ve şair’dir. Türk hikâyeciliğinin önde gelen yazarlarından olan Abasıyanık, çağdaş hikâyeciliğe yaptığı katkılarla Türk edebiyatında bir dönüm noktası sayılır.
Sait Faik Abasıyanık, Cumhuriyet Dönemi hikâyecilerindendir. Hikâyelerinde konu ve olaydan çok yaşamdan kesitleri ele almıştır. İstanbul hikâyecisi olarak tanınmıştır. Hikâye sayısının çokluğu, konu çeşitliliği, hikâye yazma yöntemi ile dikkati çekmiştir. Sayısı yüz elliyi aşan hikâyelerinin konusu çoğunlukla kısa bir süre içinde gördüğü kişiler ve olaylar olduğundan, hikâyelerinde alışılagelen serim, düğüm ve çözüm bölümleri bulunmaz. Bu yönlerden bir durum hikâyesi niteliği taşıyan hikâyeleriyle klasik yöntemden ayrılmıştır. însan ve toplum, insan ve doğa, psikolojik konular üzerinde durmuştur. Gündelik yaşamda rastladığı insanları hikâyelerinde ele almıştır. Kendisindeki insan sevgisini bu kişilerin aracılığıyla okura aktarmıştır.
Türk hikâyeciliğinin önde gelen yazarlarından olan Sait Faik Abasıyanık, Adapazarı’nda başladığı ilk öğreniminden sonra İstanbul Erkek Lisesi’nde onuncu sınıfa kadar okudu, liseyi (1928’de) ilk öykülerini yazdığı Bursa’da bitirdi. Önce İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakultesi’nde sonra babasının yükseköğrenim yapmasını istemesi üzerine Lozan’da kısa süre bulundu, aynı amaçla geçtiği Fransa’nın Grenoble Kenti’nde birkaç yıl gönlünce ve özgür yaşadı, ailesinin isteği üzerine 1935’de yurda döndü. O yıllarda Varlık dergisinde başlattığı öykücülüğünü yaşamının başlıca amacı saydı. Tümü çok kısa süren ticaret, öğretmenlik, gazetecilik işlerinden sonra aile geliriyle geçinmeyi yeğleyerek kendisini yazılarına adadı. Son döneminde annesiyle birlikte Burgaz Adası’ndaki köşklerinde yaşadı, bir karaciğer rahatsızlığı sonucu 11 Mayıs 1954 yılında İstanbul’da öldü.Türk hikâyeciliğinin önde gelen yazarlarından olan Sait Faik Abasıyanık, Adapazarı’nda başladığı ilk öğreniminden sonra İstanbul Erkek Lisesi’nde onuncu sınıfa kadar okudu, liseyi (1928’de) ilk öykülerini yazdığı Bursa’da bitirdi. Önce İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakultesi’nde sonra babasının yükseköğrenim yapmasını istemesi üzerine Lozan’da kısa süre bulundu, aynı amaçla geçtiği Fransa’nın Grenoble Kenti’nde birkaç yıl gönlünce ve özgür yaşadı, ailesinin isteği üzerine 1935’de yurda döndü. O yıllarda Varlık dergisinde başlattığı öykücülüğünü yaşamının başlıca amacı saydı. Tümü çok kısa süren ticaret, öğretmenlik, gazetecilik işlerinden sonra aile geliriyle geçinmeyi yeğleyerek kendisini yazılarına adadı. Son döneminde annesiyle birlikte Burgaz Adası’ndaki köşklerinde yaşadı, bir karaciğer rahatsızlığı sonucu 11 Mayıs 1954 yılında İstanbul’da öldü.
SAİT FAİK ABASIYANIK ESERLERİ
Öykü kitapları
Semaver 1936
Sarnıç 1939
Şahmerdan 1940
Lüzumsuz Adam 1948
Mahalle Kahvesi 1950
Havada Bulut 1951
Kumpanya 1951
Havuzbaşı 1952
Son Kuşlar 1952
Alem Dağında Var Bir Yılan 1954
Az Şekerli 1954
Tüneldeki Çocuk 1955
Mahkeme Kapısı 1956
Romanları
Medar-ı Muaşeret Motoru (Birtakım İnsanlar) 1944
Kayıp Aranıyor 1953