Halk (haccın bitmesiyle) her tarafa dağılıyordu. Resulullah (sav): “Sakın kimse, son vardığı yer Beytullah olmadıkça bir yere gitmesin” buyurdu.”
Ravi: İbnu Abbas
Kaynak: Müslim, Hacc 379, (1327); Ebu Davud, Menasik 84, (2002); İbnu Mace, Menfasik 82, (3070)
Hacc menasikinin en sonuncusu Beytullah’ı tavaftır. (Muvatta’da kaydedilir ki, Hz. Ömer (ra) veda tavafı yapmadan ayrılan birisini Merrü’z-Zahran denen yerden veda tavafı yapmak üzere geri çevirdi.)
Ravi: Ömer
Kaynak: Muvatta, Hacc (1, 369)
Kadın hayızlı olduğu takdirde (veda tavafı yapmadan) yola çıkmasına ruhsat verildi demiştir.
Ravi: İbnu Abbas
Kaynak: Buhari, Hayz 27, Hacc 144; Müslim, Hacc 380, (1328)
Bir rivayette şöyle gelmiştir: “Halka, son varacakları yerin Beytullah olması emir buyuruldu. Ancak hayızlı kadına ruhsat verildi.”
Ravi:
Kaynak: Müslim, Hacc 380, (1328)
Resulullah (sav)’ın zevcelerinden Safiyye Bintu Huyey (ra) hayız oldu. Durum Resulullah (sav)’a haber verilmişti. “O bizi burada hapis mi edecek!” dedi. Kendisine, Safiyye’nin tavaf-ı ifazayı yapmış olduğu söylenince: “Öyleyse hayır, (beklemenize gerek yok, yola çıkınız)” açıklamasında bulundu.” (Bu metin Şeyheyn (Buhari ve Müslim) metnidir)
Ravi: Aişe
Kaynak: Buhari, Hacc 129, 145, Hayz 27, Megazi 77; Müslim, Hacc, 382, (1211); Muvatta, Hacc 225-228, (1, 412
Hz. Aişe (ra) beraberinde kadınlar olduğu halde haccetse, kadınların hayız oluvermelerinden korkardı: Bu sebeple yevm-i nahirde (kurbanın birinci günü) hemen onlara öncelik tanır ve derhal ifaza tavaflarını yaptınrdı. İfaza tavaflarını yaptılar mı, artık onları (temizlensinler de veda tavafı da yapsınlar diye) beklemez, kadınlar hayızlı iken hemen (Medine’ye dönmek üzere) yola çıkardı.
Ravi: Amre
Kaynak: Muvatta, Hacc 227, (1, 413)